bu ateşi , bu yangını
yüreğime çatıp gittin ,
sen beni nefsine..
satıp gittin..

bir gereksiz eşya gibi
hayatından at beni..
unut beni..
unut beni..

unut ki yaşanacak ,
ne kalır sabaha
bu sevginin katarı
yetti gönül yetti daha..

bu son veda ,
ne olur bir daha dönme geri ,
koyma bir daha kalmasın
ümit yeri..

tenhaların , yalnızların ,
çelgesine kat beni
unut beni..
unut beni..

unut ki yaşanacak ,
ne kalır sabaha
bu sevginin katarı
yetti gönül yetti daha..



جمعه 3 آبان 1392