Tenlerin Seçimi
(انتخاب تن)
Ne telefona gidiyor elim
نه اشتیاق تلفن رو دارم
farkındayım günün güneşin Ne
و نه روز و روشنایی رو تشخیص میدم.
Heryanım nazlı gülüşün, gül yüzün
در هر سویم، لبخند زیبایت، و روی گلت.
Görmez oldum senden başka
Hiçbirşeyi iki gözüm
غیر از تو، دیگه چیزی چشمام نمیبینن.
Ki ben
كه من ....
Ne yol ne iz bilmiyorum
نه راه می دانم نه ردی می شناسم
Sanki liseliyim toyum
انگار كه بچه مدرسه ایم و بی تجربه
Seviyorum sonunda itiraf ediyorum
دوستت دارم. بالاخره اینو اعتراف می كنم
O kadar temiz ve sahi
اونقدر تمیز و پاكی كه
bile kıyamıyorum Öpmeye
حتی دلم نمیاد، ببوسمت
Ki ben
كه من....
Neredeyse inanmazdım
هیچ گاه باور نمی كردم كه
Aşk tenlerin seçimiydi
عشق، انتخاب تن بود.
ateşiydi Geçici
و یك آتش گذرا
vurdu tam hedeften Gelip
دقیقا هدف رو نشانه رفت
Bu saatten sonra olacak iş miydi
آخه، از این ساعت به بعد، كار شدنی بود؟
İnansaydım yanar mıydım
اگه میدونستم، اینقدر می سوختم؟
Kalır mıydım savunmasız, çaresiz çocuk gibi
و مثل یه كودك بی پناه و ناچار، عاجز می ماندم؟
Tatmasaydım o zamanda
اما اگه اونموقع هم تجربه نمی كردم،
gibi Yaşamış sayar mıydım kendimi adam
می تونستم خودمو مثل یه مرد، زنده بحساب بیارم؟